TARİHÇE

Osmanlı Devleti'nde toprak düzeninin temelini, mülkiyeti Devlete, istifadesi de fertlere ait olan "Miri Arazi Rejimi" oluşturmakta idi.

Toplumun idari giderlere katılımını sağlamak üzere Osmanlı Devleti'nin hudutları içerisinde kalan tüm bölgelerde arazi, nüfus, yetiştirilen hayvan ve ürünlerin miktar ve  çeşitleri ile gelirleri kayıt altına alınmıştır. "Tapu Tahrir Defteri” adı verilen askeri, mali ve idari konuları kapsayan  bu defterlerin en eskileri 15. yüzyıla aittir.

Bilahare 1839 tarihli Tanzimat Fermanının da etkisi ile 21 Mayıs 1847 tarihli Tüzük çıkarılmış ve  taşınmazlar günümüz  mantığı ile kayıt altına alınmaya başlanmıştır. Bu tarih Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü'nün kuruluş tarihi olarak kabul edilmiş  ve bu işlemlerin yürütülmesi için de "Defterhane-i Amire Kalemi" yetkili kılınmıştır.

Daha sonra 1858 tarihli 132 maddeden oluşan "Arazi Kanunnamesi" çıkarılarak mülkiyet düzeni daha sağlam temellere oturtulmuştur.

1909 yılı Ağustos ayından itibaren mal sahiplerine verilen tuğralı tapu senetlerinin Defterhanece doldurularak mahalline gönderilme işlemine son verilmiş ve bu yetki mahalli tapu idarelerine bırakılmıştır.

Değişik isimler altında faaliyetini sürdüren teşkilatımız Cumhuriyetin kurulmasından sonra 1924 yılında "Tapu Umum Müdürlüğü" adını almış ve 1925 yılında bu teşkilat bünyesine kadastro birimi ilave edilmiştir.

Kurumumuz, 25.11.2010 tarihli ve 6083 Sayılı Kanun ile bugünkü statüsüne kavuşmuştur.